Odpowiedzialność Test Gallupa – zdjęcie
Odpowiedzialność (Responsibility) wg Test Gallupa
Talent Odpowiedzialność wg Test Gallupa to talent z domeny działania. Osoby z silnie rozwiniętym poczuciem odpowiedzialności czują się zobowiązane do zrobienia tego co powiedziały. Są oddane trwałym wartościom takim jak szczerość i lojalność. Osoby z tym talentem są obdarzane przez innych zaufaniem w kwestii wykonania tego, co do nich należy. Będą dotrzymywać obietnic i wypełniać zobowiązania.
- Odpowiedzialność wnosi: rzetelność i lojalność.
- Odpowiedzialność pragnie: swobody brania na siebie odpowiedzialności.
- Odpowiedzialność kocha: otrzymywać szacunek innych ludzi.
- Odpowiedzialność nie znosi: rozczarowywać i być rozczarowywana przez innych.
- Odpowiedzialność musi uważać na: brak umiejętności odpuszczania lub powiedzenia “nie”.
Odpowiedzialność TEST GALLUPA (Responsibility)
Twoja cecha odpowiedzialności sprawia, że czujesz wewnętrzny obowiązek dotrzymania danego słowa. Jeśli już zaangażujesz się w coś – na mniejszą lub większą skalę – czujesz się emocjonalnie zobowiązany/a doprowadzić sprawę do końca. Od tego zależy Twoje dobre imię. Jeśli z jakiegoś powodu nie możesz się wywiązać z obietnicy, automatycznie szukasz sposobu zrekompensowania tego „poszkodowanej” osobie. Przeprosiny nie wystarczą. Tłumaczenie się nie wchodzi w grę. Nie zaznasz spokoju, dopóki nie dojdzie do zadośćuczynienia. Twoja sumienność – Twoja niemal obsesja, aby dobrze wykonywać powierzone Ci zadania – oraz nienaganne zasady etyczne składają się na Twoją reputację osoby absolutnie niezawodnej. Przy wyznaczaniu nowych obowiązków ludzie będą najpierw zwracać się do Ciebie, ponieważ wiedzą, że dzięki Tobie zadanie zostanie wykonane. Gdy przychodzą lub będą przychodzić do Ciebie, musisz, dokonywać selekcji. Twoja chęć zgłaszania się na ochotnika może czasami skutkować tym, że bierzesz na siebie więcej niż powinieneś/powinnaś.
Odpowiedzialność Test Gallupa – video
A oto typowe wypowiedzi ludzi odpowiedzialnych:
Harry B., konsultant ds. outplacementu:
„Byłem młodym menedżerem w jednym z oddziałów banku, gdy prezes zdecydował się na przejęcie jakiejś nieruchomości. Powiedziałem: ,W porządku, ale naszym obowiązkiem jest zapewnienie jej sprzedaży po pełnej wartości i zwrotu nadwyżki właścicielowi’. On był innego zdania. Chciał sprzedać nieruchomość koledze za cenę równą wierzytelności banku i stwierdził, że mój problem polega na tym, że nie potrafię oddzielić etyki biznesu od swojej prywatnej. Powiedziałem mu, że to prawda. Nie potrafię, ponieważ nie wierzyłem i do dziś nie wierzę, że jedna osoba może mieć dwa standardy. Odszedłem z firmy i wróciłem do pracy przy porządkowaniu lasów za pięć dolarów za godzinę. To była trudna decyzja, bo oboje z żoną utrzymywaliśmy dwójkę dzieci i musieliśmy jakoś wiązać koniec z końcem. Gdy jednak patrzę na to z perspektywy czasu, w pewnym sensie nie było to aż takie trudne. Po prostu nie potrafiłbym funkcjonować w organizacji wyznającej taką etykę.”
Kelly G., menedżer ds. operacyjnych:
„Menedżer odpowiedzialny za biznes w Szwecji zadzwonił do mnie w listopadzie i powiedział: ,Kelly, czy mogłabyś nie przysyłać mi towaru aż do 1 stycznia?’. Oczywiście – odpowiedziałam – to dobry plan’. Powiedziałam swoim ludziom o tym planie i myślałam, że już wszystko załatwione. Ale 31 grudnia, gdy ze stoku narciarskiego sprawdzałam swoją pocztę, by tylko upewnić się, że wszystko gra, zauważyłam, że jego zamówienie zostało zrealizowane i zafakturowane. Natychmiast do niego zadzwoniłam i powiedziałam, co się stało. To miły człowiek, więc nie używał brzydkich słów, ale był wściekły i bardzo rozczarowany. Czułam się okropnie. Przeprosiny nic wystarczyły. Potrzebowałam to jakoś naprawić. Zadzwoniłam z górskiego szałasu do naszego kontrolera i do popołudnia udało nam się wycofać z naszych ksiąg tę transakcję i wysłać fakturę korygującą. Zajęło mi to prawie cały weekend, ale uważam, że tak właśnie trzeba było postąpić.”
Nigel T., dyrektor handlowy:
„Zazwyczaj czuję się, jakbym miał kawałek metalu w ręce, a na suficie był magnes. Jestem ochotnikiem do wszystkiego. Musiałem się nauczyć radzić sobie z tym, by nie brać na siebie za dużo i nie poczuwać się do winy za wszystko. W końcu zrozumiałem, że nie mogę być odpowiedzialny za wszystko, co dzieje się na święcie – to zadanie dla Pana Boga
O talencie Odpowiedzialność w Biblii
możesz poczytać tu:
Dn 6, 4-5
4 Daniel zaś przewyższał zwierzchników i satrapów, posiadał bowiem niezwykłego ducha. Król zamierzał ustanowić go nad całym królestwem. 5 Wobec tego zwierzchnicy i satrapowie usiłowali znaleźć podstawę do oskarżenia Daniela w sprawach królestwa. Nie mogli jednak znaleźć podstawy ani żadnego wykroczenia, bo był on wierny i nie można było w nim znaleźć żadnego zaniedbania ani błędu.
Prz 22, 1
1 Lepszy szacunek niż wielkie bogactwo, lepsze uznanie niż srebro i złoto.
Mt 7, 21
21 Nie każdy, który Mi mówi: “Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.
Mt 25, 34-40
34 Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: “Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! 35 Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; 36 byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. 37 Wówczas zapytają sprawiedliwi: “Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? 38 Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? 39 Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?” 40 A Król im odpowie: “Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.
Poznaj Test Gallupa, skorzystaj z bezpłatnego warsztatu „Sukces i Spełnienie”.
Poczytaj co inni mówią o tym Warsztacie:
“Daliście mi najpiękniejszy dar. To miał być po prostu zwykły kurs w którym chciałam poznać i rozwinąć swoje talenty Gallupa. Taki prezent urodzinowy który doceni Learner. Tymczasem otrzymałam znak że mam szukać spełnienia, że ta melancholia i poczucie że tyle mam a jednak nadal coś mi umyka jest uzasadniona. Techniki i zadania domowe byłyby już same w sobie dużą wartością. Ale tylko Taisją przepełniona natchnieniem, entuzjazmem, wiarą była w stanie sprawić że uwierzyłam że to wszystko ma sens.”
Sylwia Santana
“Ponieważ robiliśmy kurs razem z moją Monią to przeżyliśmy uświadamiającą Przygodę . Podróż przez łzy , złość na siebie, śmiech radość i uwolnienie. Jesteśmy wdzięczni bo wiemy jaką wartość ten kurs wniósł w nasze życie. Ten kurs jest jak latarnia dla każdej zbłąkanej duszy. Instrukcją obsługi otwierania okna przez które Bóg chce nam pokazać co nam przygotował. Nasi znajomi i przyjaciele już do nas dołączają i korzystają z zachwytem z tego kursu. Dziękujemy Taisja za to, że jesteś.”
Wojtek i Monika
“Cały kurs to niesamowita podróż wewnątrz siebie, nie jestem w stanie zliczyć tych wszystkich przemian i oświeceń, których doświadczyłam.”
Natalia Motyl
Więcej o Talentach i Spełnieniu możesz posłuchać tu – Taisja Laudy Podcast – Spotify
Odpowiedzialność Test Gallupa – Transkrypt
Talent Odpowiedzialność wg Test Gallupa to talent z domeny działania. Kocham ten dar i za niego dziękuję. Dziękuję za umiejętność “odpowiadać”. Tak jak mówi słowo “responsibility”. Kocham porównania z angielskich słów i jeśli mnie znacie to wiecie, że często to robię. Biorę słowa angielskie, jeżeli je rozdzielimy na dwa, jak możemy przeczytać o tym w książce Stevena Covey “7 nawyków skutecznego działania” on dużo tam pisze o odpowiedzialności. “Responsibility” – umiejętność odpowiadania na otaczający Cię świat, umiejętność odpowiadać na ludzi, na emocje, na sytuacje. To jest ta umiejętność zatrzymania się pomiędzy tym co się dzieje a Twoją odpowiedzią, która dla większości ludzi dzieje się automatycznie. Osoby z rozwiniętym talentem Odpowiedzialność powinni potrafić wychwycić ten moment i zadać sobie pytanie: “Jeśli zrobię tak czy to będzie odpowiedzialne? Czy to zaboli mnie, jego? Do czego to doprowadzi”? Podjąć decyzję w tej milisekundzie i odpowiedzieć odpowiedzialnie.
Osoby z silnie rozwiniętym poczuciem odpowiedzialności czują się zobowiązane do zrobienia tego co powiedziały. Dlatego właśnie myślą zanim coś powiedzą – jeżeli oczywiście ten talent jest rozwinięty i są tego świadomi. Są oddane trwałym wartościom takim jak szczerość i lojalność.
Osoba z tym talentem ma wręcz takie poczucie, że jak można nie brać na siebie odpowiedzialności. Ze względu na to, że ja mam potrzebę brać na siebie odpowiedzialność jak ktoś inny może nie chcieć czegoś zrobić. Przecież to jest normalne podnieść rękę, to jest normalne aby się zgłaszać na ochotnika, chcieć zrobić coraz więcej. To jest super i jest normalne, aż do momentu, kiedy tych rzeczy jest w naszym życiu tak dużo, że czujemy już, że nie mamy możliwości tego udźwignąć, i że ten talent, który powinien nam służyć zaczyna nas niszczyć.
Osoby z tym talentem są obdarzane przez innych zaufaniem w kwestii wykonania tego, co do nich należy. Jeżeli osoba z tym darem powie, że coś zrobi, ona to zrobi. Nie będzie mogła spać spokojnie, bierze pełną odpowiedzialność za zadanie. Nie potrzebuje nadzorowania, pilnowania, wręcz ta osoba sama przyjdzie do managera i powie: “Słuchaj Ty miałeś mnie dopilnować tu i tu a ja już to zrobiłam”.
Będą dotrzymywać obietnic i wypełniać zobowiązania. Są to osoby, które kiedy powiedzą A muszą powiedzieć B, ponieważ inaczej będą się czuć źle.
Odpowiedzialność wnosi: rzetelność i lojalność. Są bardzo oddani ludziom, z którymi współpracują. Są oddani projektom, zadaniom i chcą to zrobić w najlepszy możliwy sposób.
Odpowiedzialność pragnie: swobody brania na siebie odpowiedzialności. Chcą aby było im dane zadanie powierzone i zostawione to zadanie z nimi ponieważ oni czują, że zrobią to najlepiej jak tylko potrafią. Nie potrzebują pilnowania, nie potrzebują przypomninania. Taka osoba sama jak już będzie gotowa przyjdzie i się upomni. A jeżeli czegoś jej będzie brakować do realizacji tego zadania to napisze do Ciebie e-mail, list, zadzwoni i przypomni o terminie.
Odpowiedzialność kocha: otrzymywać szacunek innych ludzi. To nie chodzi o to, że te osoby lubią być podziwiane bądź jakoś szczególnie uznawane. Ze względu na to, że robią kawał dobrej roboty, że robią to z zaangażowaniem pełnego swego serca, ciała i umysłu (ponieważ żaden inny talent, nie bierze na siebie takiej odpowiedzialności jak właśnie ten) wiedzą, że nie mogą już zrobić więcej. Jeżeli to co robią widzą, że nie wystarcza, że nie wywołuje to chociażby szacunku ze strony innych ludzi czują wtedy wręcz wewnętrzny ból i ogromny smutek, ponieważ wiedzą, że nie mogą już dać nic więcej.
Być może wy mieliście takie uczucia bądź takie chwile, że z jakiegoś powodu czuliście, że jest wam tak smutno, że ktoś właśnie nie szanuje tego co robicie albo nie szanuje was a wy wiecie, że włożyliście w to całe swoje serce. Ja tak miałam i to jest normalne żeby tak czuć. Osoby z tym talentem zasługują na szacunek, tak jak wszyscy zasługują, ale szczególnie ludzie z tym talentem ponieważ wkładają w to co robią siebie całych. Mało jest talentów, które w taki sposób działają i pracują jak robi to talent Odpowiedzialność. To jest pełna obecność umysłu, ciała i serca w wykonywaniu zadania czy współpracy.
Odpowiedzialność nie znosi: rozczarowywać i być rozczarowywana przez innych. Ze względu na to, że tak bardzo angażują się w to co robią, jeżeli to na koniec dnia nie wychodzi, bądź ktoś jest niezadowolony to boli ich to ponieważ brali za to pełna odpowiedzialność. Osoby z tym talentem są jak zaangażowany właściciel a nie obojętny najemca. Większość ludzi, która przychodzi do pracy ( jeśli nie potrafimy ich jakoś szczególnie zmotywować, zafascynować tym co robią) nie mają z natury osobistej takiej potrzeby poczucia, że to jest jakby ich własny biznes, ich własne zadanie, że jest to zadanie, które ma wpływ na ich życie. To nie jest dla nich naturalne. Dla ludzi z talentem odpowiedzialność to jest naturalne. Cokolwiek im powierzysz zrobią to w najlepszy możliwy sposób i wezmą za to pełną odpowiedzialność.
Odpowiedzialność musi uważać na: brak umiejętności odpuszczania lub powiedzenia “nie”. W pewnym momencie ten talent ze względu, że tak kocha brać odpowiedzialność, podnosi rękę, zgłasza się, mówi “no to ja to zrobię” (zwłaszcza jeśli nikt nie ma tego talentu w otoczeniu i wszyscy milczą) to ten talent czerpie radość i satysfakcję z brania odpowiedzialności. Wtedy to on podnosi rękę i za moment czuje ten ciężar. Dlatego osoby z tym talentem, błagam Was, zadawajcie sobie pytanie, kiedy będziecie następnym razem podejmować się kolejnego zadania. Czy to będzie odpowiedzialne brać na siebie to zadanie? Ponieważ najwyższą odpowiedzialnością jest odpowiedzialność za siebie samego i za swój stan. Czy jak ja wezmę na siebie dodatkowe zadanie: czy ja będę najlepszą wersją siebie? Czy mój zespół w efekcie będzie najlepszą wersją? Czy moja rodzina będzie w najlepszym stanie i czy ja będę w stanie wyegzekwować to zadanie w najlepszy możliwy sposób, żeby właśnie otrzymać ten szacunek, na którym mi zależy, zaufanie, żeby dotrzymać w harmonii i wartości, które są dla mnie ważne czyli lojalność i efektywność działań. Ponieważ jeżeli mamy za dużo, wtedy tracimy zdolność robienia wszystkiego dobrze. Wtedy ten talent staje się talentem, który jest w piwnicy, talentem nie rozwiniętym i staje się wręcz przekleństwem, zaczyna nas dobijać i wtedy zaczynamy sobie mówić: “Dlaczego ja wciąż biorę tą odpowiedzialność? Dlaczego ja wciąż się zgłaszam”?
Życzę Wam świadomych decyzji, spełnionego radosnego życia w zadowoleniu, w radości, w miłości i oczywiście w spełnieniu. Żebyśmy świecili naszymi talentami i byli zawsze tą najpiękniejszą, najlepszą wersją siebie, którą możemy być.
Z Miłością,
Taisja Laudy
Poznaj Test Gallupa, skorzystaj z bezpłatnego warsztatu „Sukces i Spełnienie”.
